Ból kolana – przyczyny i sposoby leczenia

Ból kolan to przykry problem, który zazwyczaj powoduje duży dyskomfort i uniemożliwia prawidłowe poruszanie. Mimo, iż najczęściej związany jest z różnego rodzaju urazami, to może być także sygnałem poważnej choroby. Większość ludzi doświadcza bólu kolan, który pojawia się w trakcie wysiłku fizycznego lub na skutek uszkodzenia. Przyczyn występowania bólu może być wiele, począwszy od drobnych otarć, poprzez zapalenie ścięgien, silne stłuczenia a skończywszy na poważnych urazach więzadeł i chrząstek. W zależności od przyczyny i nasilenia bólu, dla jednych stanowi on poważne ograniczenie w wykonywaniu jakichkolwiek czynności, dla innych zaś jest jedynie drobną przeszkodą w codziennym życiu. W obu przypadkach nie należy jednak ignorować tego problemu i podjąć odpowiednie leczenie.

Budowa i funkcje kolana

Staw kolanowy jest niezwykle mocną, skomplikowaną i złożoną strukturą. Jest największym i jednym z najbardziej obciążonych stawów w ciele człowieka, dlatego jest tak bardzo podatny na różne uszkodzenia. Jego główną rolą jest zapewnienie możliwości poruszania nogami, czyli zginania, prostowania a także umożliwienie wykonywania pewnych ruchów rotacyjnych. Kolano, ze względu na funkcje jakie wykonuje, musi być jednocześnie bardzo elastyczne, a zarazem wytrzymałe na duże obciążenia, jakie powstają w trakcie chodzenia. Ból kolana jest częstym problemem, który dotyka ludzi w każdym wieku, dlatego znajomość anatomii kolana w dużym stopniu ułatwia rozpoznanie przyczyny bólu i pozwala na podjęcie odpowiednich kroków w celu zapewnienia pełnego powrotu do zdrowia i zapobiegania urazom.

Spoglądając na różne struktury, które tworzą kolano, należy zwrócić uwagę na podstawowe elementy: kości, chrząstki, mięśnie, ścięgna i więzadła. Wszystkie części z jakich zbudowane jest kolano pełnią określone funkcje, dzięki którym możliwe jest poruszanie.

Ból kolana spowodowany urazami

Kolana składają się z wielu struktur, które w każdej chwili mogą być narażone na uszkodzenia, szczególnie w przypadku osób wykazujących dużą aktywność fizyczną. Do najczęstszych urazów kolana zalicza się złamania wokół kolana i zwichnięcia. W przypadku mechanicznego urazu kolana, uszkodzeniu podlega najczęściej kilka struktur. Ból i obrzęk są najczęstszymi objawami urazu kolana,  z którymi często można poradzić sobie samemu, poprzez zastosowanie zimnych okładów oraz środków uśmierzających ból i zapobiegających rozwojowi stanu zapalnego.

ZŁAMANIA – najczęstszą kością łamaną w okolicy kolana jest rzepka, która działa jak tarcza ochraniająca staw kolanowy. Rzepka jest podatna na złamania szczególnie podczas upadku na kolano z dużej wysokości, bądź mocnego uderzenia. Niektóre proste złamania rzepki mogą być leczone poprzez noszenie stabilizatora lub szyny usztywniającej kolano, jednak gdy dochodzi do bardziej rozległych załamań, a kawałki kości przemieszczają się, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu w celu ustabilizowania kolana i umożliwienia powrotu do zdrowia.  Oprócz złamań rzepki, częstymi urazami są także złamane końce kości udowej i piszczelowej.

Przyczyny: najwięcej złamań wokół kolana spowodowanych jest urazem o bardzo dużej sile, takim jak upadki z wysokości i kolizji pojazdów silnikowych. W rzadszych przypadkach złamanie może nastąpić także podczas silnych skurczy mięśnia czworogłowego uda, który zbyt mocno rozciąga rzepkę.

Objawy: najczęstszymi objawami złamania rzepki są bóle i obrzęki w przedniej części kolana. Inne objawy mogą obejmować także niezdolność do wyprostowania stawu kolanowego lub utrzymania go w prostej pozycji. Częstym objawem jest także duży ból w kolanie podczas próby podniesienia nogi i niezdolność do poruszania.

Leczenie: w zależności od rodzaju urazu istniej kilka sposobów leczenia. W przypadku pionowego pęknięcia rzepki nie wykonuje się zabiegów chirurgicznych, ponieważ kości podczas gojenia znajdują się na właściwym miejscu. Lekarz może jedynie zalecić stosowanie szyny, aby usztywnić kolano. W przypadku innych, bardziej rozległych złamań konieczna jest operacja. Złamane kości rzepki, które nie są ze sobą blisko, często mają trudności z prawidłowym zrośnięciem. Typ wykonywanej procedury zawsze zależy od rodzaju złamania. Przed zabiegiem lekarz szczegółowo omawia ze swoim pacjentem procedurę, a także ewentualne powikłania.

ZWICHNIĘCIA – prawidłowo umiejscowiona rzepka znajduje się w bruździe między kłykciowej kości udowej. Kiedy kolano zgina się i prostuje, rzepka porusza się w linii prostej w górę lub w dół. Kiedy nastąpi przesunięcie rzepki w bok i jej przemieszczenie, mamy do czynienie ze zwichnięciem. Rzepka znajdująca się poza miejscem, gdzie powinna się prawidło znajdować powoduje duży ból i uniemożliwia poruszanie. Nawet jeśli rzepka sama wsunie się na miejsce z powrotem, konieczne jest leczenie w celu złagodzenie bolesnych objawów tego urazu.

Przyczyny: istnieje wiele przyczyn, jakie wywołują destabilizację  kolana poprzez przemieszczenie rzepki. Do najbardziej popularnych zalicza się za płytki rowek kości udowej, na którym umieszczona jest rzepka lub zwichnięcie na skutek mocnego uderzenia w bok kolana.

Objawy: objawy towarzyszące zwichnięciu rzepki zależą od tego, jak daleko się przemieści. Typowe objawy to przede wszystkim ból, obrzęk, zmiana wyglądu stawu kolanowego – kolano może wyglądać nietypowo, być zdeformowane.

Leczenie: jeśli rzepka znalazła się poza rowkiem kości udowej, pierwszym krokiem jest jej powrót do właściwego miejsca. Proces ten nazywa się redukcją. Czasem redukcja następuje spontanicznie i rzepka sama wraca na właściwie miejsce. Jeśli tak się jednak nie stanie, często lekarz w odpowiedni sposób i z odpowiednią siłą przesuwa rzepkę we właściwe miejsce. Niestety, zwichnięcie często uszkadza dolną część rzepki i końcówkę kości udowej, co może prowadzić do dodatkowych bólów i zapalenia stawów.  Jazda na rowerze jest często zalecana jako część terapii fizycznej. Można również zastosować stabilizującą klamrę. Celem leczenia jest powrót do normalnych czynności w ciągu od 1 do 3 miesięcy.

URAZY WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO (ALC) – więzadła są tym, co łączy kość udową z kością strzałkową i piszczelową. Więzadła trzymają kości razem i utrzymują stabilność kolana. Jednym z najczęstszych urazów kolana jest zwichnięcie lub zerwanie więzadła krzyżowego przedniego. Około połowy wszystkich obrażeń przedniego więzadła krzyżowego występuje wraz z uszkodzeniem innych struktur w stawie kolanowym, takich jak chrząstka stawowa, menisk lub inne więzadła. Wyróżnia się trzy stopnie urazów:

• Uraz 1 stopnia: więzadło jest łagodnie uszkodzone, zostało lekko rozciągnięte, ale nadal jest w stanie utrzymać stabilność stawu kolanowego.
• Uraz 2 stopnie: więzadło jest mocno rozciągnięte, co często określane jest mianem częściowego zerwania więzadła.
• Uraz 3 stopnia: ten rodzaj uszkodzenia jest najczęściej określany jako pełne zerwanie więzadła. Więzadło zostało podzielone na dwa kawałki, a staw kolanowy jest niestabilny.

Przyczyny: najbardziej narażeni na uszkodzenie więzadła krzyżowego są osoby biorące udział w sportach takich jak piłka nożna, czy koszykówka. Więzadło krzyżowe przednie może zostać uszkodzone w wyniku nieprawidłowego lądowaniu po skoku bądź poprzez bezpośredni kontakt z kolizją, np. z piłką.

Objawy: ból, obrzęk i bardzo duża opuchlizna pojawiająca się w przeciągu 24 godzin to główne objawy występujące przy urazach więzadła krzyżowego przedniego. Rzadko mamy do czynienia z urazami 1 stopnia, większość uszkodzeń ALC kwalifikuje się do urazów 2 lub 3 stopnia, co w konsekwencji prowadzi do utraty pełnego zakresu ruchów i powoduje duży dyskomfort podczas chodzenia.

Leczenie: leczenie urazów więzadła krzyżowego przedniego zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta. Młodzi sportowcy zaangażowani w sporty najprawdopodobniej będą wymagać operacji, aby bezpiecznie wrócić do pełnej aktywności fizycznej. Osoby mniej aktywne, zazwyczaj starsze, mogą powrócić do formy bez operacji, jednak ich aktywność ruchowa będzie na pewno nieco ograniczona. Niezależnie od tego, czy leczenie wymaga operacji, czy nie, rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w powrocie do codziennych czynności. Dobrze dobrany program terapii fizycznej pomoże odzyskać sprawność w kolanie.

URAZY WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO TYLNEGO (PCL) – więzadło krzyżowe tylne znajduje się w tylnej części kolana, a jego uszkodzenia wymaga bardzo dużej siły. Urazy tego więzadła nie są jednak tak powszechne, jak inne urazy i w rzeczywistości są dużo trudniejsze do oceny niż urazy więzadeł występujących w stawie kolanowym. Tak samo, jak w przypadku więzadła krzyżowego przedniego wyróżnia się trzy stopnie urazów, z tą różnica, że PCL ma większą tendencję do lekkich naciągnięć, bądź jedynie częściowego zerwania z możliwością samodzielnego  uzdrowienia.

Przyczyny: uszkodzenia tylnego więzadła krzyżowego może mieć wiele różnych przyczyn. Zwykle wymaga dużej siły uderzenia.

Objawy: typowymi objawami uszkodzenia tylnego więzadła  krzyżowego są ból z obrzękiem, który występuje stale i bezpośrednio po urazie. Obrzęk sprawia, że ​​kolano sztywnieje i powoduje trudności w chodzeniu, a samo kolano staje się niestabilne.

Leczenie: jeśli u pacjenta wystąpił uraz więzadła krzyżowego tylnego, uraz może zagoić się sam bez operacji. Odpoczynek, lód i delikatny masaż znacząco przyspieszają proces rekonwalescencji. Kiedy ustąpi obrzęk, lekarz zazwyczaj zaleca ostrożny program rehabilitacji. Specjalne ćwiczenia przywracają funkcjonowanie kolana i wzmacniają mięśnie nóg, które go wspierają. Wzmacnianie mięśnia w przedniej części uda (mięśnia czworogłowego)  jest kluczowym czynnikiem skutecznego powrotu do zdrowia.

URAZY WIĘZADEŁ ZABEZPIECZAJĄCYCH MCL i LCL – znajdują się one po bokach kolana. Więzadło przyśrodkowe lub wewnętrzne (MCL) łączy kość udową z piszczelową. Więzadło boczne lub zewnętrzne (LCL) łączy kość udową z mniejszą kością w dolnej części nogi – strzałkową. Więzadła zabezpieczające sterują ruchem kolana na boki i stabilizują kolano. MCL jest częściej narażony na urazy niż LCL. Ze względu na bardziej złożoną anatomię zewnętrznej części kolana, jeśli uraz dotyczy więzadła zewnętrznego, zwykle uszkodzenie podlegają także inne struktury.

Przyczyny: urazy więzadeł zabezpieczających są zazwyczaj spowodowane przez silne uderzenia z boku kolana. Wewnętrzne więzadła krzyżowe często zostają uszkodzone w wyniku bezpośredniego ciosu na zewnątrz kolana. (Kolano przesuwa się do wewnętrznej strony powodują ucisk na więzadło). Urazy, w wyniku których kolano zostaje wypchnięte do strony wewnętrznej mogą natomiast uszkodzić boczne więzadło.

Objawy: ból po bokach kolana. Jeśli występuje uraz MCL, ból znajduje się po wewnętrznej stronie kolana. Uraz LCL może powodować ból na zewnętrznej stronie kolana. Obrzęk w miejscu urazu, niestabilność.

Leczenie: urazy więzadeł zabezpieczających bardzo rzadko wymagają operacji. Odpowiednim sposobem leczenia obrażenia jest użycie lodu zawiniętego w materiał i przyłożenie na chory obszar przez 15 do 20 minut. Dodatkowo lekarz może zaproponować ćwiczenia wzmacniające mięśnie nóg i przywracające funkcjonalność kolana.

URAZY CHRZĄSTKI STAWOWEJ – do najczęstszych urazów kolana należą także uszkodzenia chrząstki stawowej, zwanej łąkotką. Jest to chrząstka szklistej, która tworzy gładką, białą, warstwę, pokrywającą zakończenia kości tworzących stawy. Dwa kawałki chrząstki działają jako amortyzatory między kościami. Uszkodzenie chrząstki jest bardzo częstym urazem i zazwyczaj wymaga operacji.

Przyczyny: najczęściej do uszkodzeń dochodzi w trakcie uprawiania sportów. Urazy powstają także szczególnie często u osób starszych, cierpiących na zwyrodnienia, gdzie zużyta tkanka jest bardzo podatna na uszkodzenia.

Objawy: najczęstszymi objawami są ból, sztywność i obrzęk. Niemożliwe jest wykonywanie pełnych ruchów, często kolano zostaje zablokowane na wskutek przemieszczenia się kawałka chrząstki w głąb stawu.

Leczenie: to, w jaki sposób zostanie poddana leczeniu chrząstka stawowa zależy od jej stanu, rozmiaru i lokalizacji. W większości przypadków zaleca się ograniczenie aktywności ruchowej, odkłady z lodu i zastosowanie elastycznych bandażów, aby uniknąć dodatkowych obrzęków. Jeśli objawy nie ustępują, lekarz może zalecić chirurgię artroskopową.

Ból kolana wywołany chorobą

Ból kolana to zazwyczaj bardzo uciążliwy problem, który uniemożliwia wykonywania codziennych czynności. Może on być spowodowany różnymi czynnikami, zarówno na skutek mechanicznych urazów, jak również chorobą. Ból kolan w większości przypadków charakteryzuje się bólem, obrzękiem, mocną opuchlizną i poważnym ograniczeniem możliwości ruchowych. Drobne urazy, niewymagające interwencji lekarza mogą zostać zlikwidowane samodzielnie, pod warunkiem ograniczenia aktywności fizycznej i zastosowania środków przeciwzapalnych.

Ból kolan powstały na skutek choroby często jest bardziej skomplikowany, a jego leczenie zazwyczaj trwa dłużej niż w przypadku urazów na skutek wypadku. Istnieje wiele chorób wywołujących bóle kolan i trudności z poruszaniem, jednak najbardziej znana i powszechna to choroba zwyrodnieniowa stawów. Cechuje się ona szybkim zużyciem stawu kolanowego i często rozwija się latami. Może być wynikiem nadwagi, częstego przeciążania kolan, nieprawidłowej postawy a nawet chodzenia w wysokich butach! Oprócz choroby zwyrodnieniowej występuje kilka innych chorób, które warto poznać.

ZESPÓŁ BÓLU RZEPKOWO-UDOWEGO – jest szerokim pojęciem stosowanym do opisania bólu z przodu kolan, wokół rzepki lub kolana. Często nazywa się go również „kolanem biegacza”. Ból i sztywność może utrudnić wznoszenie się po schodach, uklęknięcie i wykonywanie innych codziennych czynności. W niektórych przypadkach bólu rzepkowo-udowego występuje stan zwany chondromalacją rzepki. Jest zmiękczenie i złamanie chrząstki stawowej na spodzie kolana. Chrząstka stawowa nie jest unerwiona, więc uszkodzenie samej chrząstki nie może bezpośrednio powodować bólu. Może to jednak prowadzić do zapalenia błony maziowej i bólu w leżących pod nią kościach.

Przyczyny: w wielu przypadkach zespół bólu rzepkowo-udowego wywołują energiczna ćwiczenia fizyczne, które powodują duże obciążenia dla kolan, takie jak jogging, kucki i wspinaczka po schodach. Może to być również czas trwania lub intensywność aktywności, na przykład dłuższe do przejścia odległości, wydłużony czas i intensywność ćwiczeń. Inne czynniki, które mogą przyczynić się do bólu rzepkowo-udowego obejmują stosowanie niewłaściwych technik lub sprzętu treningowego lub po prostu zmiany obuwia.

Objawy: najczęstszym objawem zespołu bólu rzepkowo-udowego jest bolący ból w przedniej części kolana. Ten ból, zwykle rozwijający się stopniowo i często związany z aktywnością fizyczną, może występować w jednym lub obu kolanach. Ból może pojawić się także po długim siedzeniu z ugiętymi kolanami, np. po długiej podróży samolotem.

Leczenie: leczenie zespołu bólu rzepkowo-udowego ma na celu złagodzenie bólu i przywrócenie zakresu ruchu i siły. W większości przypadków ból może być leczony bez udziału zabiegów chirurgicznych. Oprócz leków przeciwzapalnych zapalnych lekarz może także zlecić specjalne ćwiczenia lub wkładki ortopedyczne, które mogą pomóc w stabilizacji kostki i stopy.

ZAPALENIE STAWÓW KOLANA – zapalenie stawów jest zapaleniem jednego lub więcej stawów. Ból, obrzęk i sztywność są głównymi objawami tej choroby. Staw kolanowy jest szczególnie podatny i to właśnie w nim najczęściej rozwija się stan zapalny. Zapalenie stawów kolanowych może znacząco utrudnić codziennie funkcjonowanie. Najczęstszymi typami zapalenia stawów są zapalenie kości i stawów oraz reumatoidalne zapalenie stawów, w sumie jest ich ponad 100 różnych form! Chociaż nie ma lekarstwa na zapalenie stawów, istnieje wiele sposobów leczenia i suplementów, które pomagają zwalczać bóle i pozostawać aktywnym. Suplementy bogate w glukozaminę i witaminę C znacząco uśmierzają ból i pomagają przywrócić dobą funkcjonalność stawów.

Przyczyny: W chorobie zwyrodnieniowej stawów chrząstka stawu kolanowego stopniowo zanika. Gdy chrząstka zanika, staje się postrzępiona i szorstka, a przestrzeń ochronna między kośćmi zmniejsza się. Może to spowodować tarcie kości, które jest bardzo bolesne.

Objawy: Osoby dotknięte zapaleniem stawów mogą doświadczyć bardzo bolesnych wrażeń. Na ogół ból rozwija się stopniowo z upływem czasu. Stawy mogą stać się sztywne i spuchnięte, co utrudnia zgięcie i wyprostowanie kolana. Ból i obrzęk mogą być gorsze rano, po siedzeniu lub odpoczynku.

Leczenie: nie ma lekarstwa na artretyzm, ale istnieje wiele zabiegów, które mogą pomóc złagodzić ból. Podobnie jak w przypadku innych stanów artretycznych, początkowe leczenie stawów kolana jest zabiegowe. Lekarz może zalecić różne opcje leczenia. Lekarstwa przeciwbólowe i leki przeciwzapalne są zazwyczaj pierwszym wyborem do leczenia zapalenia stawów kolanowych. Suplementy diety, działające przeciwzapalnie, wydawane bez recepty typu Flexin500, mogą być bardzo skuteczne w zmniejszaniu bólu stawów. Niektóre zmiany w życiu codziennym mogą chronić staw kolanowy i spowolnić postęp choroby. Specjalne ćwiczenia pomogą zwiększyć zakres ruchu, a także pomóc wzmocnić mięśnie w nogach. Noszenie butów lub wkładek amortyzujących wstrząsy, czy noszenie klamry na kolanie również może okazać się bardzo pomocne.

OSTEONEKROZA STAWU KOLANOWEGO – znana również jako martwica naczyń krwionośnych jest bolesnym stanem, który występuje w przypadku przerwania dopływu krwi do kości udowej lub kości piszczelowej. Ponieważ komórki kostne potrzebują stałego dopływu krwi, martwica kości może prowadzić do zniszczenia stawu kolanowego i ciężkiego zapalenia stawów. Wczesne rozpoznanie martwicy daje możliwość leczenia lekami łagodzącymi ból i rozwój choroby. W przypadku pacjentów z bardziej zaawansowaną martwicą, leczenie prawie zawsze wymaga zabiegów zapobiegających dalszym uszkodzeniom kości i poprawiających funkcjonalność stawu.

Przyczyny: osteonekroza rozwija się, gdy dopływ krwi do kości jest zakłócony. Bez odpowiedniego leczenia, dotknięta część kości obumiera i stopniowo się zapada. W rezultacie zniszczona zostaje także chrząstka stawowa obejmująca kość, co prowadzi do poważnego zapalenia stawów. Martwica kości kolana może dotyczyć każdego, ale jest bardziej powszechna u osób po 60. roku życia. Kobiety są trzy razy bardziej narażone na ten stan, niż mężczyźni.

Objawy: choroba rozwija się stopniowo. Pierwszym objawem jest zazwyczaj ból w kolanach. W miarę postępu choroby, uszkodzone kolano coraz gorzej znosi obciążenia, chory zaczyna miewać problemy ze staniem i z poruszaniem się. Dodatkowo może pojawić się obrzęk.

Leczenie: leczenie martwicy kości zależy od wielu czynników, w tym etapu choroby, ilości kości, której dotyczy problem i przede wszystkim od przyczyny choroby. We wczesnych stadiach martwicy kości, leczenie nie jest zabiegiem operacyjnym. Jeśli dotknięty obszar kolana jest niewielki, leczenie operacyjne nie jest konieczne i może ono obejmować leki przeciwzapalne zmniejszające ból i obrzęk, czy ćwiczeń mające na celu wzmocnienie mięśni uda i utrzymanie ruchu w uszkodzonym stawie. Lekarz może zalecić także unikanie pewnych czynności, które wywołują bolesne objawy. Dopiero w przypadku,  gdy duża część powierzchni kostnej jest dotknięta chorobą, lub jeśli ból nasila się, lekarz może zalecić operację.

Gdy boli kolano – sposoby na zwalczanie bólu

Wiele urazów kolana można skutecznie leczyć za pomocą prostych środków, takich jak ćwiczenia stymulujące i rehabilitacyjne. Inne urazy mogą wymagać interwencji specjalistów. Posiadanie silnych, elastycznych mięśni jest najlepszym sposobem na zachowanie zdrowych kolan i zapobieganie dalszym urazom. Oczywiście jest to bezużyteczna dewiza w przypadku chorób bądź w momencie, gdy kolano jest już uszkodzone, dlatego warto poznać kilka prostych sposobów, jak zapobiegać urazom i jak niwelować ból kolan.

Ćwiczenia poprawiające wytrzymałość i elastyczność – wzmacnianie mięśni wspierających kolana zmniejszy obciążenie kolan. Silne mięśnie przedniej i tylnej części uda pomagają odciążyć staw kolanowy. Im mniej obciążone kolana, tym większe są szanse na złagodzenie bólu i zapobieganie dalszym urazom. Rozciąganie wzmocnionych mięśni jest ważną częścią zapobiegania urazom. Wprowadzenie ćwiczeń wzmacniających mięśnie, które pomagają utrzymywać i stabilizować kolano jest jedną z najważniejszych metod zapobiegania urazom. Miękkie mięśnie są bardziej narażone na urazy, dlatego rozciąganie mięśni zmniejsza bolesność i utrzymuje mięśnie długie i elastyczne. Jak zacząć ćwiczyć i jakie ćwiczenia wybrać? Lekarz lub fizykoterapeuta poinformuje, które ćwiczenia są dla Ciebie właściwe.

Zdrowe odżywianie – odpowiednia dieta, zwłaszcza bogata w kwasy omega-3 to naturalny sposób zwalczania, łagodzenia i zapobiegania stanom zapalnym. Badania kliniczne potwierdzają wysoki wpływ wymienionych kwasów na uśmierzanie bólu i skrócenie czasu trwania sztywności stawów u osób starszych, zmagających się z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Największa zawartość kwasów omega-3 znajduje się w rybach, ale dietę można także uzupełnić w oleje rybne. Taki sposób jest zdecydowanie najbardziej naturalną i bezpieczną metodą zapobiegania zapaleniu stawów.

Produkty i suplementy bogate w witaminę C – Witamina C pomaga w prawidłowej produkcji kolagenu w celu właściwego funkcjonowania kości i chrząstek stawowych. Owocowe bogate w witaminę C to przede wszystkim pomarańcze, grejpfruty, cytryny czy truskawki. Poza tym istnieją także bardzo dobre suplementy diety bogate w witaminę C.

Wizyta u specjalisty – jeżeli ból w kolanie jest bardzo częsty, z biegiem czasu nasila się i nie ustępuje, konieczna będzie wizyta u specjalisty. Nie musisz od razu udawać się do najdroższego ortopedy w mieście, być może na początek wystarczy zwykła wizyta u lekarza rodzinnego, który wskaże odpowiednią drogę leczenia.

Okłady z lodu i z kapusty – zimny okład to najszybszy domowy sposób na złagodzenie bólu i opuchlizny kolana. Zimno powoduje obkurczenie naczyń krwionośnych i przynosi natychmiastową ulgę w bólu. Lodu nigdy nie należy przykładać bezpośrednio na urażone miejsce. Musi być owinięty w materiał, aby nie doprowadzić do odmrożenia ciała. W przypadku stanów zapalnych świetnym rozwiązaniem są natomiast okłady z kapusty. Liść kapusty należy gotować przez kilka minut, wysuszyć, nałożyć bezpośrednio na kolano i owinąć ręcznikiem lub innym materiałem. Okład należy zdjąć po 30 minutach.

Rehabilitacja – w przypadku, gdy nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z bólem i problemami z kolanem konieczna jest rehabilitacja. W zależności od rodzaju bólu i urazu, rehabilitant dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń bądź zabiegów. Rehabilitacja może polegać na wykonywaniu kilku prostych ćwiczeń bądź być bardziej skomplikowana, rozciągnięta w czasie i wymagająca odpowiedniego sprzętu rehabilitacyjnego.

Zapobiegaj zamiast leczyć

Stawy kolanowe odgrywają istotną rolę w podnoszeniu masy ciała i są narażone na większe naciski podczas chodzenia, biegania lub skakania. Ból stawu kolanowego jest bardzo częsty, zarówno powstały od urazów sportowych, jak i w czasie wykonywania codziennych czynności. Wykonywanie ćwiczeń w celu wzmocnienia mięśni nóg i podjęcie odpowiednich środków ostrożności przed urazami kolana może zapobiegać problemom zarówno teraz, jak i przyszłości. Odpowiednia rozgrzewka przed treningiem, wygodne, dobrze dopasowane obuwie, zrównoważona dieta, zachowanie podstawowych środków ostrożności i samokontrola to podstawa zdrowych i mocnych kolan.