Fakty na temat schorzenia
- Jeśli słowo artralgia jest ci znane, to prawdopodobnie ze względu na znajomość słowa artretyzm. Artralgia, tak jak artretyzm oznacza ból stawów. Artretyzm jednak jest bólem stawu spowodowany zapaleniem. Artralgia jest terminem używanym do określenia schorzenia bólu stawu niewywołanego przez stan zapalny.
- Artralgia jest symptomem, który pojawia się ze względu na inne schorzenia. Reakcje alergiczne, w szczególności na leki mogą wywołać artralgię. Kontuzje takie jak skręcenia i nadwyrężenia ze względu na przeciążenie albo wysiłek mogą również wywołać symptom. Inne schorzenia włączają w to choroby autoimmunologiczne (toczeń jest tutaj jednym z przykładów), choroby zaraźliwe (takie jak żółtaczka, grypa, borelioza, odra, świnka), które mogą być najczęstszymi przyczynami wywołującymi niezapalne bóle stawów.
- Diagnozowanie artralgii wymaga stwierdzenia najczęstszych przyczyn bólu. Jest to stwierdzane na początku, podczas wywiadu z pacjentem, następnie przeprowadzane jest badanie przez lekarza i badanie krwi. Wywiad zawiera pytania które ułatwią stwierdzenie najbardziej prawdopodobnego źródła artralgii i co za tym idzie, właściwych badań, które powinny być przeprowadzone.
- Artralgia może być leczona przez odniesienie się do najczęstszych przyczyn. Leczenie może być proste, tak jak zaprzestanie stosowania leków powodujących alergię lub stosowanie antybiotyków na infekcję. Może być również intensywne jak wymiana stawu lub kontrola dysfunkcji układu odpornościowego za pomocą leków immunosupresyjnych.
- Zmniejszanie bólu przez podawanie leków takich jak leki przeciw
bólowe bez recepty typu Ibuprofen lub leków przeciwbólowych na receptę również mogą być częścią leczenia.
- Inne techniki radzenia sobie z bólem również mogą być pomocne w trakcie artralgia, w zależności od tego co jest przyczyną symptomu. Wypoczynek, ciepłe kąpiele, rozciąganie i inne lekkie ćwiczenia, tak jak również terapia masażowa, opieka chiropraktyka, mogą mieć wpływ na zmniejszenie bólu stawu.
- Prawie każdy może doświadczyć pewnego rodzaju bólu z powodu artralgii w trakcie swojego życia, ze względu na liczbę przyczyn przez którą może być wywoływana. Jednakże kobiety są bardziej narażone niż mężczyźni na doświadczenie tego symptomu, jako konsekwencja innych schorzeń, a wiek zdaje się również zwiększać taką możliwość.
Kwalifikacja na zasiłek dla niepełnosprawnych w przypadku tego schorzenia
To czy kwalifikujesz się jako niepełnosprawny i tym samym masz prawo do skorzystania z zasiłku dla osób niepełnosprawnych, zależy w pełni od informacji uzyskanych z materiałów lekarskich.
Zawiera to jakiekolwiek stwierdzenia i notatki lecznicze pozyskane przez twojego lekarza (doktor, który ma historie leczenia twojej kondycji ma prawo do uwag na temat twojego stanu i prognoz). Zawiera to również podsumowania z wypisów z pobytu szpitalnego, raportów obrazów (takich jak zdjęcie rentgenowskie, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa) wyniki laboratoryjne (na przykład badanie krwi) tak jak raporty z terapii fizycznej.
W wielu sprawach o niepełnosprawność mogą zostać również uwzględnione wyniki raportu wydanego przez niezależnego lekarza, który bada cię na wniosek instytucji ubezpieczeniowej.
Czy powinieneś uzyskać orzeczenie od Twojego lekarza na temat twojej sprawy o niepełnosprawność?
Egzaminy medyczne instytucji ubezpieczeniowej dotyczącej niepełnosprawności
Staranie się o status osoby niepełnosprawnej i o zasiłek dla osób niepełnosprawnych uzależnione jest od pracy zawodowej, jej historii, jeśli jesteś osobą dorosłą, lub historii akademickiej, jeśli jesteś osobą niepełnoletnią. W przypadku osób dorosłych twoja historia pracy pozwoli inspektorowi (inspektorzy podejmują decyzję przy początkowym podaniu i ponownym rozpatrzeniu apelu ale nie na poziomie przesłuchania kiedy to sędziowie decydują o wyniku sprawy) na:
- rozpatrzenie twojej przeszłej pracy
- rozpatrzenie fizycznych i intelektualnych wymagań twojej poprzedniej pracy
- decyzję czy możesz wrócić do swojej poprzedniej pracy
- czy jesteś lub też nie zdolny do zmiany typu wykonywanej pracy
Ważnym jest, aby pamiętać, że administracja instytucji ubezpieczeniowej nie zapewnia zasiłków na podstawie posiadania schorzenia, ale na podstawie uznania lub nie, stopnia w jakim schorzenie wpływa na funkcjonalność. Ograniczenia funkcjonalności mogą być wystarczająco duże by praca była niemożliwa (albo w przypadku dziecka czyniła niemożliwym zaangażowanie się w aktywności adekwatnych dla jego wieku).
Kwalifikacja do zasiłku dla osób niepełnosprawnych za pomocą administracji instytucji ubezpieczeniowej
Jakie rodzaje niepełnosprawności kwalifikują się do zasiłku dla osób niepełnosprawnych oraz korzyści z posiadania statusu osoby niepełnosprawnej
Dlaczego istnieje tak dużo przegranych spraw o niepełnosprawności na poziomie złożonej aplikacji i jej ponownego rozważania? 
Istnieje wiele powodów, ale opiszemy tutaj tylko dwa:
- instytucja ubezpieczeniowa nie podejmuje żadnych działań celem uzyskania orzeczenia lekarza wnioskodawcy.
W przeciwieństwie do poziomu przesłuchań, prawnik wnioskodawcy o niepełnosprawność lub reprezentant zazwyczaj uzyska i zaprezentuje tego typu orzeczenia sędziemu.
Uwaga: nie wystarczy, aby lekarz zwyczajnie stwierdził, że jego pacjent jest niepełnosprawny. Aby spełnić wymagania instytucji ubezpieczeniowej lekarz musi stworzyć listę w jaki sposób i do jakiego poziomu dana osoba jest ograniczona funkcjonalnie. Z tego powodu wielu reprezentantów i prawników żąda od lekarza wypełnienia i podpisania specjalnego orzeczenia lekarskiego, które zawiera odpowiednie informacje.
Solidne orzeczenie lekarskie od lekarza łatwo wpły wa na różnicę pomiędzy wygraną a przegraną sprawą o niepełnosprawność na poziomie przesłuchań.
2. przed przesłuchaniem wnioskodawca nie będzie miał możliwości wytłumaczenia, w jaki sposób schorzenie ogranicza go, a jednocześnie ani jego prawnik ani reprezentant nie będą mieli możliwości wykonać prezentacji w oparciu o dowody w tej sprawie. Jest spowodowane tym że na początkowym poziomie systemu niepełnosprawności inspektor decyduje o sprawie bez spotkania się z wnioskodawcą. Inspektor może spotkać się z wnioskodawcą celem zebrania informacji na temat jego aktywności życia codziennego i w odniesieniu do jego leczenia lub poprzednio wykonywanego zawodu, ale zazwyczaj nic więcej. Na poziomie przesłuchań jednak prezentuje się wniosek w oparciu o pozyskany i złożony dowód lekarski.
